Używałem w pracy NFSa z jego milionem wad, ale miarka się przebrała kiedy pod katalogiem domowym jednego użytkownika pojawiała się zawartość katalogu domowego użytkownika drugiego.
Tradycyjnie zwykło się mówić że dla NFS nie ma alternatywy i koniec. Przejrzenie Google potwierdza to powiedzenie - posty ludzi poszukujących normalnego sieciowego systemu plików, i odpowiedzi typu "Lustre", "PVFS2".
Okazuje się, że autorzy Plan9 zaprojektowali znacznie mniej skomplikowaną alternatywę. Opracowali protokół który, odróżnieniu od NFS, do zrozumienia którego trzeba przeczytać setki stron, opiera się na kilkunastu wiadomościach. Od ładnych paru wrersji klient jest w jądrze Linuxa, a implementacji zarówno serwera jak i klienta w różnych formach i językach programowania jest ładnych kilkanaście.
Mowa o 9p2000, który w wariancie 9p2000.u obsługuje POSIXowe uprawnienia i właścicieli plików. W odróżnieniu od NFS, nie kombinuje z inode'ami, a eksportuje - uwaga - pliki i katalogi. Co za niespodzianka! ;)
Najlepiej wspierany serwer 9p2000.u to SPFS. Nie ma strony WWW, leży sobie na SVN. Zbudowanie jest proste: svn co https://npfs.svn.sourceforge.net/svnroot/npfs npfs, cd npfs/spfs/trunk/, make. Po odpaleniu (/usr/sbin/ufs -s -w 1024), na kliencie z wbudowanym supportem 9p (w kernelu Linuxa: File systems / Network file systems / Plan 9 Resource Sharing Support) wystarczy komenda mount -t 9p 10.11.12.13 /mnt i gotowe.
Wydajność: w moich testach przy kopiowaniu 5 katalogów domowych użytkowników (zarówno duże jak i małe pliki) 9p2000.u (3m53s) wypadł znacznie wolniej niż NFS4 (2m37s), ale NFSowi udało się ośmieszyć nawet podczas testów, prezentując "ukochany" błąd Stale NFS file handle.
Gdyby nie wydajność - ideał. Ciekawe jak szybko chodziłby po przeniesieniu do jądra, jak NFS.